You’ve got mail. From China.

Offerte na offerte stroomt binnen. Voorstellen over hoe men denkt het platte ontwerp te vertalen naar een knuffelpop van 25 cm hoog. “You look at our picture of our Homer Simpson doll and imagine him with a black suit and hat, yes?”. No. Een mail terug: “I did not know you are licensed to produce Simpsons material?”. Antwoord: “We are too busy to help you, good luck sir.”

Eén offerte was anders. Dat was namelijk geen offerte, maar een uitgebreide mail van één van de fabrikanten uit Shenzen, waarin zeer relevante vragen gesteld werden, men op diverse punten aangaf conform alle geldende normen te produceren en men meedacht over het ontwerp. In goed te begrijpen Engels bracht men na een mail terug (met antwoorden en reacties) een offerte uit. Niet de goedkoopste, wel de beste kans op een product zoals de twee bedenkers het voor ogen hadden.

De geboortegrond van Mister Coach

Shenzen werd de “hometown”, de geboorteplaats van de kleine coach. Na accoord te hebben gegeven voor de productie van een prototype, lagen twee mannen ’s nachts wakker met visioenen van vaardige handen die kleine zwarte lapjes textiel knipten en aan elkaar naaiden.

Nihao!

The post From Shenzen with love appeared first on MisterCoach.

Ergens op de A30 kwam er een whatsapp binnen, als reactie op de nachtelijk doorgestuurde tekening. Slechts een
De ontvanger kende de afzender van het bericht goed genoeg om te weten dat die kleine smiley een volledige uitbarsting van vreugde betekende. Op de goede weg dus. Ook wist hij dat hij binnen twee uur een mail kon verwachten, met daarin een stortvloed aan input, opbouwende kritiek en noodzakelijke wijzigingen. ’s Avonds weer die iMac, aanpassingen doen. “Denk je niet dat zijn handjes te groot zijn?”, “Dat montuur is wat donker hoor..”. Langzaam ontstond op beeld een figuratieve weergave van wat later een “menneke” moest worden. Ondertussen liepen de inbox, whatsapp en messenger vol met gespreksstof over “de award”. Er was al wel in grote lijnen bedacht hoe het kleine kereltje ingezet moest worden, maar al vrij snel was duidelijk dat alleen als trofee dienen het concept te kort zou doen. “Er kan zoveel meer!”, slaakte de opdrachtgever in een kreet door de telefoon.

Zo werd besloten dat de award waar het in het begin om draaide, slechts een onderdeel mocht zijn van de wereld van het ventje. Het ging om verbinden. Verbinding als onderdeel van de drie-éénheid “Proces, Verbinding en Communicatie”.

Een leuk detail… hoe laat je een pop die niet kan praten, processen inzichtelijk maken, verbindingen leggen en bovenal, communiceren?

“Dat doet hij niet zelf, dat doen anderen met hem.” CoachSander was daar vrij stellig in. “Of het nu om symboliek gaat, om het verschaffen van een excuus, een alibi… zet hem in waar nodig en maak het resultaat wereldkundig.”

De dag waarop vanuit het Eindhovense groen licht gegeven werd voor het eindontwerp brak aan. “Laten we een prototype gaan maken!”

En zo belandde het idee in China…

The post PVC – Proces, Verbinding en Communicatie. Met China. appeared first on MisterCoach.